Van het nachtleven tot een cultureel uitje

... onze stapavond. We gingen die avond naar Havana, een club waar op donderdagavond veel Nederlandse studenten komen. De avond in Havana start traditioneel met salsa. De dansvloer staat dan vol met de lokale bevolking die lekker hun heupen los gooien. So hè, wat kunnen die mensen goed dansen! Om klokslag half twee slaat het feest helemaal om, zo grappig om te zien! De salsa muziek stopt en de feestmuziek wordt gestart. De lokale bevolking verlaat de dansvloer en alle Nederlandse studenten gaan de dansvloer op. Tijd om onze dansmoves te showen! 
5 februari 2016
Helaas werd het feest niet echt een latertje voor mij. Om 3 uur toch maar de taxi terug moeten pakken omdat ik erg veel last had van mijn voet. Mijn voet was al sinds gistermiddag erg dik, rood en gezwollen. De verpleegkundige senario's gingen natuurlijk alweer door m'n hoofd. Maar ik zou mezelf niet zijn als ik het advies van de huisbaas om even langs de huisarts te gaan zou opvolgen. Zoals mam altijd zegt 'het is vanzelf gekomen dus het gaat vanzelf ook wel weer weg'. Dus met pootje hoog en vooral niet te veel doen; een middagje heerlijk vertoeven aan het zwembad. Niks te klagen hier! 

6 februari 2016
En ja hoor, een dagje rust deed wonderen! Op m'n voet zaten nu allemaal kleine muggenbeten. Ik denk toch zoals ik vaker heb een allergische reactie hierop. De muggen zijn hier trouwens echt vreselijk! Je kunt geen minuut buiten lopen zonder je hebben ingesmeerd en je wordt al lek geprikt. Iedereen zit hier dan ook helemaal onder, zoals het hier noemen 'de stagiairebenen'.
Vandaag werd het wel weer tijd voor wat sportiefs! Op de fiets naar Nieuw Amsterdam! Zoë, ons huisgenootje, wist de weg wel... Uhhh een omweg ja! Na één uur fietsen in dertig graden en windkracht 10 kwamen we aan bij de rivier ten hoogte van Nieuw Amsterdam. Een bootje bracht ons naar de overzeide van de rivier. In Nieuw Amsterdam hebben we een kijkje genomen bij het fort en het openluchtmuseum. Erg indrukwekkend om terug te zien hoe het er tijdens de tweede wereldoorlog en de slavernij er aan toe ging. De terug weg ging een stuk sneller, binnen een half uurtje waren we terug in Paramaribo. Savonds hebben we geborreld en afscheid genomen van Milou, een huisgenootje. Daarna samen met Aafke en Zoë naar Tequila geweest, een discotheek in Paramaribo. Opeens kwamen we op het idee om Milou nog even te verrassen. Zij zou om 3 uur de taxi naar vliegveld pakken. Iets voor 3 zaten we dus met z'n drieën voor de deur verstopt in het piranhaverblijf (onze huisdieren verblijven momenteel even in het zwembad in de tuin). We kwamen er snel genoeg achter dat Milou al vertrokken was. Milou, bedankt voor de gezellige dagen en nog veel plezier in Curaçao!